چند نکته:
ما در مذاکرات پذیرفته ایم که اراک را ببندیم چون از نظر ناظران بین المللی هیچ توجیهی جز ساخت سلاح اتمی نداشت و جامعه بین الملل نیز حق داشت که هم نگران باشد هم نسبت به ما سوء ظن داشته باشد.
ما در مذاکرات پذیرفته ایم که در قبال به رسمیت شناختن فعالیت صلح آمیز هسته ای ما توسط دوَل اروپایی و آمریکا و بلکه کل جامعه بین الملل و تأمین سوخت مورد نیاز توسط دارندگان آن ، نیمی از سانتریفیوژهای 20 درصدی را اکسیده و الباقی را تبدیل به 5 درصد بنمائیم. با این اطمینان که توان آن را داریم که در صورت تمرد طرف مقابل از توافق حاصله طی 24 ساعت این سانتریفیوژها را به 20 درصد ارتقا دهیم.
در مقابل آنها برای اولین بار حق برخورداری ایران از فناوری هسته ای را به رسمیت شناختند. چیزی که تا پیش از این به هیچ وجه زیر بار آن نمی رفتند.
پذیرفته اند که در صورت همکاری همه جانبه ایران با آژانس ، کشورهایی که سوخت هسته ای دارند ، سوخت ما را تأمین کنند. (همان گونه که سوخت بسیاری از کشورهایی را که از این فناوری بهره مندند ،  تأمین می کنند.)لازم به گوشزد به برخی تندروها می باشد که می دانید کل اورانیومی که ما خودمان در داخل کشورمان داریم فقط برای مصرف یکسال نیروگاه بوشهر کفایت می کند و باید پس از آن کاسه ... به دست بگیریم و خواهش و التماس و تمنا آن هم با چندین برابر قیمت از این و آن خریداری نمائیم؟(این چیزی بود که آقای صالحی اخیراً بدان تصریح کردند.) به راستی چه دلیلی باعث می شود تا این همه هزینه بابت کاری تقریباً عبث و بیهوده بنمائیم؟ البته منظور من پیشرفت های علمی در زمینه تکنولوژی فناوری هسته ای نیست.
پذیرفته اند اموال بلوکه شده ما را به مرور و طی یک پروسه زمانی بازگردانند که تاکنون نیز چنین کرده اند و به تعهدات عمل نموده اند. از برخی باید پرسید: آیا اقداماتی که باعث شد تا جامعه جهانی حتی چین و روسیه ما را با چنین تحریم های ظالمانه ای مواجه سازند و از ابتدایی ترین حقوقمان محروم شویم ، درخور نقد و اعتراض و دلواپسی نیست؟ حال که به هر دلیل حق مسلّم ما را در بخش هسته ای به ما نمی دهند باید ما نیز به دست خود کمک کنیم تا هر چه بیشتر گلوی این ملت فشرده شود؟ ظاهراً برخی لاتلقوا بأیدیکم إلی التهلکة را باور ندارند!!!
آنها پذیرفته اند که مناسبات و روابط تجاری ایران با کشورهای دیگر به حال عادی بازگردد. که چنین هم شده است.
در پایان می گویم که: نگوئید اوباما چنین گفت و نتانیاهو چنان. که آن هم برای این است که مانند خود ایران در داخل کشورهای خود برای بستن دهان مخالفان بالاجبار چنان منطقی را پیشه می کنند. اما آنچه مهم است و اتفاق افتاده و دارد می افتد ، این است که طرفین برای اولین بار دارند به تعهدات خود عمل می کنند. فراموش نکنیم که برای اولین بار طی پرونده هسته ای ایران ، اسرائیل به شدت در قبال توافق حاصله موضع انتقادی و اعتراضی گرفت تا آن جا که سران آمریکا از آن ها خواستند ضمن خویشتنداری به تصمیمات اتخاذ شده تمکین کنند.

در پایان اجمالی از توافق ژنو تقدیم میگردد تا خود قضاوت کنید.

 
الف: تعهدات ایران

1 - توقف غنی سازی 20 درصد و خنثی کردن خطر ذخایر اورانیوم 20درصد غنی شده پیشین ، ضمن داشتن اجازه غنی سازی 5درصدی

2 - ادامه کار تأسیسات هسته ای در ایران بدون آن که ایران توسعه جدیدی در آنها ایجاد کند

3 - پذیرش بازرسی های بیشتر آژانس بین المللی انرژی اتمی بر تأسیسات هسته ای ایران

ب: تعهدات 1+5

1 - عدم اعمال تحریم جدید

2 - تعلیق برخی تحریم‌ها در زمینه‌:

طلا و فلزات گرانبها

خودروسازی ایران

صادرات پتروشمی ایران

3 - صدور مجوز بازرسی‌ها و تعمیرات خطوط هوایی ایرانی به منظور ارتقای سطح ایمنی پروازها

4 - محدود نکردن سطح فروش نفت ایران از وضعیت کنونی

5 - چهار میلیارد و 200 میلیون دلار از پول های مسدود شده ایران در خارج کشور به ایران مسترد می شود و  15 میلیارد دلار از درآمدهایش در طول این مدت به حساب‌های مسدود شده‌اش در خارج از کشور ریخته خواهد شد.

6 - چهارصد میلیون دلار به صورت کمک‌های تحصیلی دولتی از صندوق‌های ایرانی محدودی مستقیما به موسسات آموزشی شناخته شده در کشورهای ثالث انتقال می یابد تا هزینه‌های تحصیلی دانشجویان ایرانی تسویه شود.

7 - تعاملات انسان‌ دوستانه با ایران تسهیل می شود.تعاملات انسان‌دوستانه، تعاملات مربوط به غذا، کالاهای کشاورزی، دارو، درمان و ابزارآلات پزشکی است.

ج: آینده

بنا شده است این توافقنامه به مدت 6 ماه اجرا شود و بعد از آن ، مذاکرات جامع برای ادامه مسیر و لغو بقیه تحریم ها ادامه یابد.
کمیته مشترکی از ایران و 1+5 بر حسن اجرای توافق نظارت می کند.